Kırmızı Şemsiyeli siyah elbiseli bir kadın uzun kavak ağaçlarının arasında yürürken zarif ve gölgelenmiş parmaklarıyla eteğinin ucundan...

“Kafe tıklım tıklım doluydu. Birden bire kapı açıldı ve yüzleri örtülü iki kişi kafeye girdi. Birinin kolundan kan sızıyordu. Diğeri...

Yaşam çizgisine başladığımızda birilerinin yolundan gitsek de, herhangi bir noktada kendi patikamızı bulmalı ve bize ait olan o yürüyüş...

Odaya girdim, elektrik düğmesine bastığımda ampul patladı, her yer karanlık, bir şeye çarpıp düştüm… Gözlerim kapalıyken hareket etmekten...

Yeni başlayacak olan güne soyunan gece, parmaklıklar ardındaki kişilerin kısıtlı özgürlükleriyle, güneş doğmadan çok önce, gün ışığından...